Wellness-centra moeten hun installaties kennen | Vakblad Legionella
697
post-template-default,single,single-post,postid-697,single-format-standard,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-title-hidden,qode_grid_1300,qode-theme-ver-10.1.1,wpb-js-composer js-comp-ver-7.0,vc_responsive

Wellness-centra moeten hun installaties kennen

De strijd tegen legionella in Wellness centra vereist dagelijkse aandacht, maar dat moet zeker niet uitmonden in paniek. Het is vooral belangrijk dat je zelf kennis in huis hebt, want ook de installateur weet niet altijd van de hoed en de rand. “Ik vind het goed dat er wordt gecontroleerd, maar ik twijfel aan de effectiviteit.”

Het is alweer tien jaar geleden dat bij Thermen Ridderkerk een dodelijk slachtoffer viel door legionella. De gebeurtenis van toen spookt nog altijd rond in de wellness-wereld. En drie jaar geleden overleed een 69-jarige man uit Enkhuizen, na een legionellabesmetting die hij opliep bij een bezoek aan Sauna Grosthuizen in het dorp Grosthuizen, in de provincie Noord-Holland.

“Over legionella moeten we open kunnen praten”, zegt Pieter Bunt. Hij is naast eigenaar van sauna-, beauty- en wellness-centrum Het Friese Woud in Boijl (bij Wolvega) ook secretaris van de vereniging van Nederlandse Sauna en Wellness bedrijven (VNSWB). Dat is een brancheorganisatie voor alle bedrijven in de sauna en wellness sector. “Als er een ongeval is, dan ondersteunen we natuurlijk iedereen die vragen heeft, maar we willen voorkomen dat onze branche in een negatief daglicht komt.”

In zijn ervaring is zijn branche te veel negatief in het nieuws geweest. “Dat is niet fijn voor de bezoekers. Die willen genieten. Het is ook niet terecht wanneer de wellness centra in verband worden gebracht met legionella. We gaan streng om met de regels rond legionella. Wij hebben in ons bedrijf geen last van deze bacterie.”

Natuurlijk komt legionella weleens voor bij een sauna of wellness centre. “Het speelt een rol in ons volledige waterbehandelingsbeheer. Legionella staat echter niet op de hoogste plek op onze agenda. Een keer per half jaar is er een verplichte legionellakeuring. Er wordt een monster genomen van het water en als er op dat moment geen legionella wordt aangetroffen is alles in orde. Maar binnen een maand zou er toch een legionella besmetting kunnen ontstaan. Dan duurt het weer een half jaar voordat er een nieuwe controle is. Ik vind het goed dat er wordt gecontroleerd, maar ik twijfel aan de effectiviteit.”

Een alternatief heeft Bunt (nog) niet. “Maar dat hoeft denk ik ook nog niet. Je moet gewoon zorgen dat je de installatie goed op orde hebt. Als je daarvoor zorgt, denk ik dat een controle van het beheersplan relevanter is. Want als het op papier goed is en je hebt je gehouden aan je beheersplan dan heb je een goed systeem.”

De rol van de installateur en een correct ontworpen installatie is cruciaal. Bunt betreurt het dat sommige sauna-eigenaren te weinig kennis hebben hiervan. “Het is uiterst belangrijk dat de kennis op de een of andere manier toch aanwezig is. Onze installateur bijvoorbeeld weet alles over legionella. En onze brancheorganisatie ook. We staan voor iedereen in onze branche open voor vragen over legionella. Die kennis hebben we. We kunnen helpen.”

Identiteit
Sjaak Versluis werkt bij de Roompot als concern beheerder. Roompot Vakanties is een aanbieder van vakantieparken en actief in het management en de exploitatie van bungalowparken en campings in Nederland en Duitsland. Momenteel heeft Roompot Vakanties circa 200 bungalowparken en 23 campings in haar aanbod. De vakantieparken zijn gefaciliteerd met onder meer zwembaden, bowlingbanen, sportfaciliteiten en restaurants.

Versluis beheert ongeveer 35 parken, die allemaal verschillend zijn van samenstelling. “Elk park heeft een eigen identiteit. We hebben campings, maar ook grote parken met bungalows en een jachthaven. En alles wat daar tussenin zit. Ook is een groot deel verhuurobjecten. Deels zijn gebouwen van ons en deels particulier bezit. Tot slot zijn er zaken als sanitaire gebouwen en zwembaden.”

Dat betekent dat hij te maken heeft met heel veel tappunten. “Ik heb een lijst met honderden monsters. Alles wat te maken heeft met drinkwater, zwembadwater en legionella loopt via mij. Per park ben je verplicht om een legionellabeheersplan te hebben. Dus maken we een risicoanalyse per park, waarin we omschrijven hoe de waterleiding in elkaar steekt, waar de knelpunten zijn en de hotspots zich bevinden.”

Zijn werk wordt geregeld gecontroleerd door de diverse instanties. Soms komen twee keer per jaar controleurs langs. Bij campings vaak één keer per jaar, aan het begin van het seizoen. Logisch, aangezien campings in de winterperiode dicht zijn. “De mate van controle scheelt per provincie. Dat zou in principe door heel Nederland gelijk moeten zijn. Toch zijn er interpretaties mogelijk. Zo hebben wij particuliere woningen in de verhuur. De controleur ziet soms de particuliere eigenaar als verhuurder. En de controledienst verwacht dus voor elke woning een beheersplan. Misschien zou dat volgens de letter wel moeten, maar je mag je afvragen of dit haalbaar is. Gelukkig merken we dat controleurs en waterleidingsmaatschappijen en wij goed samenwerken.”

Scherp
Ook Versluis heeft weleens te maken gehad met een besmetting. “Dan zoek je direct naar de bron van een besmetting en dan kom je er bijvoorbeeld achter dat in een gebouw kunststoffen in plaats van koperen leidingen zijn aangelegd. Die zijn niet goed bestand tegen temperaturen boven zestig graden. En chemisch schoonmaken van kunststoffen leidingen is destructief. Het gevolg is dat we een nieuwe installatie moeten aanleggen.”

Ondanks de dagelijkse inzet tegen legionella zijn er twee punten binnen alle complexen waar legionella hardnekkig is. “Daar heb ik een koper-zilverinstallatie laten plaatsen. Dat kost minimaal 25.000 euro en jaarlijks onderhoud. Dat is een flink bedrag, maar we moeten deze verantwoordelijkheid nemen. Als een verhuurder of huurder ziek wordt, schiet niemand daar iets mee op. Dus we moeten scherp blijven, maar ook nuchter blijven.” (foto: Shutterstock.com)